Trener u penziji Senad Kreso za Reprezentacija.ba komentariše aktuelnosti u bh. fudbalu. Ovaj put dotakao se postavljanja novih 18 terena sa plastičnom podlogom u BiH, te opasnosti koje takvi projekti možda nose.
“Još od 2018. godine tereni sa plastičnom podlogom spominju se u Bosni i Hercegovini.
Za 2025. godinu predsjednik FS BiH Vico Zeljković najavio je veliki projekat izgradnje 18 terena sa vještačkom travom.
Plastična podloga zanimljiva je tema u europskom fudbalu posljednjih godina.
Recimo, Niozemska koja do 2003. godine ima terene sa umjetnom travom, sprema se da ih se riješi u potpunosti do 2030. godine, te da svi tereni budu isključivo sa prirodnom travom.
Šta je razlog?
Razlog su povećani rizici za zdravlje koje nosi umjetna trava. Prema tamošnjim medijima kod 60 terena sa umjetnom travom je utvrđeno da sadrže 1,5 do 3,7 puta veći nivo kancerogenih jedinjena nego što je dozvoljeno. Umjetna trava je napravljena od gumenih mrvica koje sadrže opasne elemente kao što su – arsen, benzon, čađa, teški metali, olovo, živa… Sve je to potencijalni rizik za zdravlje.
Od 2023. tu je i zabrana na namjerno dodane mirkoplastike uključjući gumene granule od starih guma koje se koriste na sportskim terenima. Datum stupanja na snagu 17. oktobar 2031. godine za sve države Evropske unije.
Ali ne i za Bosnu i Hercegovinu koja nije dio EU.
Već se proizvode alternativni materijali koji će se već i koriste kao zamjena za gumene granule u umjetnoj gravi. To su kvarcni pijesak, pluto, bio-polimeri, organski miksovi… Evropski klubovi već prelaze na pluto i bio-polimere jer su najbliži ekološkim stanradima. Skandinavske zemlje testiraju hbridne sisteme (pijesak+biomaterijali) zbog otpornosti na hladnoću. Uz spomenutu Nizozemsku, i Belgija postepeno prelazi samo na terene sa pluto ili biomaterijalima. Francuska i Italija se također vraćaju na prirodne terene – zbog žalbi igrača na česte povrede zglobova nogu, ali i ekoloških razloga.
Vratimo se na Bosnu i Hercegovinu i novih 18 terena.
Nadati se da odgovorni ljudi u savezu za ovaj projekat se neće samo fokusirati na izbor opština gdje će se to praviti, nego će sa određenim znanjem odabrati ono što nam se nudi – tako da se misli na sve navedene aspekte.
Sa svim prednostima i manama terena sa plastičnom podlogom trebala bi biti upoznata sportska javnost, ali i lokalna zajednica i klubovi.
Bez obzira da li ćemo ili nećemo uskoro ući u EU, trebali bi birati najbolje za naše sportiste. Posebno one najmlađe kojima tereni sa platičnom podlogom mogu očigledno ozbiljno ugroziti zdravlje.” napisao je Kreso.
Preuzeto sa: reprezentacija.ba
